چشم تر

از خانه ی بدون تو باید فرار کرد

باید سریع دوید و ز ماتم هوار کرد

تنها بهانه ی لبخند زندگی تویی

ماندم که در نبود تو باید چکار کرد؟

ای شهد شیرین شراب طهور عشق

بی تو بهار چشم ترم را خمار کرد

زیرا بهار محفل لطف و صفای توست

تنها بهار شوق دلم را شکار کرد

ای مهربان سرمه به چشمان خود بکش

زیرا که چشم تو همه عقلم به دار کرد

آغوش و لب بگشا و تشنه وار بیا

زیرا که این سه عیش مرا نو نوار کرد