تا امروز که شنبه باشد اتاقش محل دید و بازدید شده بود ........انگار که از سفری روحانی برگشته باشد و همه برای دیدن روی چون ماهش آمده باشند.
از هر قشری و هر سمت و سویی آمده بودند................
ولی حیف که تنها درب اتاقش برای مسئولان و مدیران ارشد و خاصان باز بود .........................
اگر من آنجا بودم با خود یک چاقوی جراحی می بردم ..................
اول بدون هیچ تردیدی در چشمانش می نگریستم .......
دوم برایش دعا می کردم..............
سوم آستین هایم را بالا می زدم .......................
و در آخر با آن چاقوی تیز قلبم را در می آوردم و هدیه اش می کردم...........
آخر نکند دوباره روی تحت بیمارستان ببینمش آنهم به خاطر یک تکه ماهیچه ............
که به ضرب ساز دنیا میتپد ...........
نه به ساز خدا..............پس چه بهتر که این قلب از آن تو باشد......................
بعد به او می گویم.........آیا کلیه ام را می خواهی؟کبد هم دارم ،و هرچه بخواهی از جوانی ام را
عمرم برای تو ............
حالا آسوده بر میگردم و بدون قلبی که بخواهد نگران و مضطرب باشد از نبود تو
آن را هدیه دادم تا دیگر نگران نباشم.........................
حالا دیگر خدا نمی گوید جسم و روحت را در کجا و برای چه خرج کردی،چون میداند امانت را به صاحبش دادم
السلام علیک یا اخا روح الله ................السلام علیک یا ناصر مهدی حجة الله..................السلام علیک یابن رسول الله
کن عبدالله کما کنت و اسئلک الدعا و الشفاعة
اللهم امنن علینا بشفاه
